De afgelopen jaren is de vraag wat een georedundant datacenter is van de agenda verdwenen. Opmerkelijk, want als er een begrip is dat nu juist hoger op de agenda moet staan is dat het wel.
Wat is georedundant?
De term georedundant gaat op voor meerdere sectoren dan alleen datacenters. Het verschil is dat die laatste groep ooit geprobeerd heeft er een marketingitem van te maken. Andere sectoren waar het een rol speelt hadden en hebben minder behoefte daar in het openbaar over te communiceren.
Wat er onder wordt verstaan is echter overal het zelfde. Het benoemt de minimale afstand tussen twee locaties. Als die afstand wordt aangehouden is de kans zeer gering dat een probleem in de regio waar de eerste locatie staat ook tot problemen leidt voor de tweede locatie.
Georedundant heeft dus een hoop te maken met begrippen als beschikbaarheid, business continuity en disaster recovery. Wie klanten heeft, die in het kader van ISO 27001/2 een audit laten uitvoeren, kan vragen over afstand van zijn twee (of meer) locaties verwachten.
Wat komt er bij kijken?
Aanvankelijk was voor datacenters het idee dat een ruime afstand tussen twee locaties de kans op grote impact van drie soorten incidenten kon minimaliseren. Geen stroom, geen connectiviteit en onvoorziene grootschalige natuurschade.
Het betekent dat in datacenterlocaties voorzieningen aanwezig moeten zijn om met minimale impact de processen en data van klanten beschikbaar te maken als een locatie tijdelijk onbereikbaar is. Goede glasvezelverbindingen, de bekende ring, zijn een voorwaarde, net als hardware en software. Dat alles is in Nederland op grote schaal aanwezig. Menig datacenter communiceert daarover. De gebruikte naam is vaker “twindatacenter†of “regionale spreiding†dan iets met georedundant.
Ontwikkelingen
De stelling is dat georedundantie voor data en applicaties steeds belangrijker wordt. De verklaring daarvoor is tweeledig. Op de eerste plek is iets als de European Cybersecurity Act. Die biedt lidstaten en toezichthouders de fysieke afstand tussen twee locaties te benoemen. BSI blijft ook (*) met een verwijzing naar de ECA hameren op 200km afstand als regel. Onder voorwaarden is 100km in rechte lijn, niet de lengte van de glasvezel toegestaan.
De tweede reden waarom georedundantie steeds belangrijker wordt heeft niets te maken met cyberaanvallen en alles met het klimaat. Het hoogwater dat afgelopen jaar in delen van Duitsland, België en zuid Nederland voorkwam heeft menig lokale serverruimte beschadigd. Lokale overheidsdiensten, onderwijs en bedrijfsleven hebben moeten vaststellen dat bij de scenario’s nooit rekening was gehouden met deze mate van wateroverlast. In de twee buurlanden wordt dan nu ook gekeken naar een andere invulling de term georedundant. Het moet niet alleen gaan over de afstand in een rechte lijn. Er wordt ook meer naar hoogte van de locaties gekeken en of beiden niet langs de zelfde waterlopen liggen. Voortschrijdend inzicht zorgt voor het aanpassen van de definitie van georedundant datacenter.
(*) de andere reden voor de 200km afstand heeft te maken met de radioactieve fallout zones rond kernenergiecentrales.
